Van boerin tot hippie

26 februari 2015 - Montezuma, Costa Rica

Weer een afscheid achter de rug. Dit keer van de ecoboerderij waar ik afgelopen week als vrijwilliger heb gewerkt. Hoog in de Costa Ricaanse bergen, in the middle of nowhere. Daar waar je soms uren, dagen in de (regen)wolken zit, in een echt cloud forest, zonder je verloren te voelen. Want wat een leuke groep mensen had ik om me heen. De andere vrijwilligers kwamen o.a. uit Duitsland, Zwitserland en de Verenigde Staten. Met Joaquín, één van onze gidsen, kon ik het goed vinden. Hij wilde Engels leren en ik meer Spaans, dus dat kwam goed uit :)

2015-02-19 08.32.01 1 2015-02-20 01.28.10 1 2015-02-19 01.46.38 1 2015-02-19 08.36.05 1
Ecoboerderij Finca La Flor waar ik vrijwilliger was

Het was een beetje alsof ik op kamp was. En eigenlijk was het jammer dat ik hier niet langer kon blijven. Alleen voor deze plek al zou ik terugkomen naar Costa Rica. En dat gevoel heb ik bijna nooit, dus dat zegt wat. En dat allemaal, nadat ik een paar weken terug een paar zinnen las over deze boerderij in de Lonely Planet. Zo blijkt maar weer hoe belangrijk mijn ‘reisbijbel’ is. De prachtige plek waar ik nu zit, aan de kust, heb ik ook te danken aan mijn trouwe ‘LP’. Dit hotel had ik anders niet gevonden, maar daarover later meer.

Eerst nog even terug naar de boerderij. De laatste dagen heb ik vooral veel in de kruiden- en moestuin gewerkt en bij de geiten. Voelde me een echte boerin, maar vroeg opstaan is niet mijn ding, dus ik word denk ik nooit boerin in NL ;) Een bijenplaag zorgde ervoor dat we een dag niet konden werken. Maar er zijn altijd andere klusjes te bedenken, dus ik bleef wel bezig daar, zelfs als het regende.

2015-02-19 08.30.36 1 2015-02-19 08.34.00 12015-02-20 01.24.06 1 2015-02-20 01.24.55 1
Klusjesvrouw!

Mijn 28ste verjaardag was daarom eigenlijk ook een gewone ‘werkdag’. Ik voelde me niet echt jarig, totdat ik in de middag een taartje kocht voor mezelf. Want je kunt niet jarig zijn zonder taart! Wat ik niet wist, was dat er al een klein surprisefeestje gepland was voor die avond. Een fantastische taart kwam op tafel, er werd voor me gezongen en ik kreeg een grote verjaardagskaart! Superlief!! Oja, en dat ganzenei, dat heeft Carlos wel op mijn hoofd gelegd, maar niet kapot gemaakt ;)

De laatste avond op de boerderij was er een filmavond georganiseerd. Maar wij (de vrijwilligers) vonden dat daar toch echt wel popcorn bij hoorde, dus gingen we na het werk met z’n allen naar de plaatselijke minisuper. Geen popcorn gevonden, maar wel mais en zelfs marshmallows! Terug op de boerderij maakten we samen met ons keukenvrouwtje superlekkere verse popcorn en ondertussen maakten we van het brandhoud een paar spiesjes om de marshmallows aan te rijgen. Had ik al gezegd dat ik het gevoel had op kamp te zijn? ;)

2015-02-19 08.47.12 1 2015-02-19 08.43.17 12015-02-20 11.13.37 1 2015-02-19 05.00.08 1
Verjaardagstaartjes + filmavond :)

Het weekje boerderij was fijn, maar ik was ook wel toe aan even echt alleen zijn. Met een boekje uitrusten en mijn dag lekker zelf indelen. Dus ik besloot naar de kust te reizen. Welke kust was nog even de vraag, want het dichtstbijzijnde strand was in eerste instantie het plan. Het bleek daar alleen ook niet al te best weer te zijn, dus als ik de zon zeker wilde zien, dan moest ik langer reizen.. En weer via de lelijke hoofdstad San Jose, waar ik dan weer een nacht moest blijven slapen.

Maar dat ging ik dan maar doen. En ik besloot San Jose een tweede kans te geven. Want eigenlijk vind ik grote steden altijd heel interessant. Daar komt bij dat ik ook houd van steden waar je als toerist je best een beetje voor moet doen. Op het eerste oog misschien niet mooi, maar wel als je iets langer zoekt met insider tips. Verborgen schatten zijn toch altijd net iets mooier?

Ik begon met koffie en taart in het mooie, oude ‘Teatro Nacional’ en daarna ging ik in het middagzonnetje mensen kijken in het park. Een museum met moderne kunst in een oude rumfabriek was echt de kers op de taart van die dag :) De volgende ochtend om 4:00 uur op, want de bus naar mijn volgende bestemming ging al vroeg.. Weer 6 uur in een bus en 1,5 uur op de ferry (voor iemand die snel wagen- en zeeziek wordt nooit een prettig vooruitzicht), maar dan heb je ook wat!

2015-02-21 06.18.59 1 2015-02-21 06.19.42 12015-02-21 06.21.29 1 2015-02-21 06.25.37 1
San Jose, Costa Rica

Want ik besloot naar Montezuma te gaan, een hippiedorp aan de Pacifische kust, in het zuiden van het Nicoya schiereiland. En eigenlijk wilde ik daar stiekem sowieso al naartoe, ook al was het iets verder weg. Want één van mijn favo bands, Fleet Foxes, maakte ooit een supermooi liedje dat Montezuma heet. Echt zo’n plek waar je over dagdroomt. Ik ben hier nu vijf dagen en mijn dromen zijn inmiddels meer dan waar gemaakt.

Het dorp is heel erg klein, maar alles wat je nodig hebt, kun je vinden (behalve geld, want de enige pinautomaat is al twee dagen kapot..). Restaurantjes en cafeetjes (bijna allemaal bio of organic), sapbarretjes, een minibios (nieuwe films op een groot scherm!), een wasserette (eindelijk weer echt schone kleren!), leuke (hippie)winkeltjes en een supermarktje waar je echt van alles kan kopen. Mijn geliefde Havaianas-slippers gingen helaas deze week kapot en in die supermarkt vond ik exact dezelfde, ook in het zwart en in precies mijn maat. Geluksmomentje! ;)

2015-02-22 02.57.38 1 2015-02-23 02.23.27 1 2015-02-24 03.19.53 1 2015-02-24 11.12.51 1
Montezuma!

Maar Montezuma is eigenlijk één groot geluksmoment, want het is hier prachtig. Dit zijn de stranden waar je over droomt. Het perfecte plaatje. En dan heb ik ook nog een superfijne slaapplek gevonden. Dankzij mijn grote vriend ‘Lonely’ dus ;) Deze plek had ik anders nooit gevonden. En dan heet het ook nog Luna Llena (volle maan), maar ik denk aan een andere Luna :) Ik heb een klein kamertje, maar het is helemaal voor mezelf en ik heb een fantastisch balkon met uitzicht op zee en rondslingerende aapjes voor mijn raam (echt!).

2015-02-24 11.19.48 1 2015-02-24 11.20.36 1 2015-02-23 06.30.42 1 2015-02-23 02.21.18 1
Hotel Luna Llena, Montezuma

Die aapjes zijn leuk totdat ze een internetkabel omver trekken en ervoor zorgen dat er geen wifi meer is. Want dat gebeurde, maar er is gratis internet op het strand, dus ik mag niet klagen. Die exotische dieren zo vlak voor je neus, vind ik echt gaaf. Alsof je in een dierentuin slaapt! De brulapen maken je ’s ochtends wakker met een hels kabaal, de kapucijnaapjes springen van tak tot dak en de bijzondere vogels eten van de mango’s die hier groeien. En dan zijn er ook nog de grote leguanen en de agoeti’s. Dat zijn eigenlijk grote cavia’s, geinige wezentjes.

Montezuma dus. Zo mooi dat celebrities als Mel Gibson en Gisele Bündchen hier in de buurt een huis hebben. Ik vind het hier ook fijn, dus ik ben langer gebleven dan gepland. Komt ook omdat ik weer leuke mensen ontmoet heb, zo op de valreep. Met mijn buurmeisjes uit Israël en Luxemburg lig ik ’s nachts op het strand naar de sterren te kijken. Met Andres uit Peru en Daniël uit Duitsland (die allebei verrassend veel over Nederland weten!) maken we de vele (stomme) Amerikanen die hier zitten belachelijk.

Als je hier zegt dat je uit Nederland komt, gaan de mensen automatisch glimlachen. Ik heb echt het idee dat ze aardiger zijn tegen toeristen die niet uit de USA komen. Niet heel erg verrassend. Want de Amerikanen zijn hier een beetje als de Duisters op onze zaterdagse markt in Enschede. En dat zegt wel genoeg, denk ik ;)

In de bus naar buurstadje Santa Teresa ontmoette ik drie Canadese meiden waar ik het ook goed mee kan vinden. Uiteindelijk hebben we een hele dag met elkaar opgetrokken. ’s Avonds werden we nog uitgenodigd door een vrouw die hier in Montezuma een winkel heeft om in haar huis te koken. Supergave casa op de heuvel en daarna zijn we met z’n allen naar de plaatselijke discobar gegaan. Het werd ‘una noche muy loca’, meer zeg ik niet ;)

2015-02-25 01.12.59 1 2015-02-25 11.38.54 1 2015-02-25 11.45.46 1 2015-02-25 11.52.45 1
Santa Teresa

Mijn één na laatste dag ben ik nog naar het nabijgelegen Cabo Blanco Park geweest. Eén van de vele beschermde natuurparken van Costa Rica, maar dit was het allereerste (1963). Ik wist dat het een zware hike zou worden, maar met deze temperaturen en vochtigheidsgraad is het altijd nog niet iets erger dan je denkt.. Vier uur bergje op en af wandelen met o.a. aapjes, blauwe vlinders en vuurrode spechten (deze leken echt op Woody Woodpecker!) om je heen, maar halverwege werd ik beloond met het mooiste strand dat ik ooit heb gezien! Dat je een foto maakt en niet gelooft dat wat je op het schermpje ziet ook echt voor je neus ligt.

De enige hangmat op het strand was voor mij en na een dutje onder de palmboom en een duik in de oceaan zag ik aan de horizon bultrugwalvissen op het water klappen. Ik ga deze reis sowieso niet vergeten, maar aan mijn dagen in en om Montezuma hoop ik vaak terug te denken. Hier zou ik ooit kunnen wonen.

2015-02-26 03.11.16 1 2015-02-26 07.05.39 1 2015-02-26 03.10.38 1 2015-02-26 07.09.02 1
Cabo Blanco Park

Ik wil toch nog snel naar het beroemdste natuurpark van het land voordat ik weg ga: Manuel Antonio. Want daar heb ik een grote kans om luiaards in het wild te zien. En dat is eigenlijk wel een droom van mij.. Dus ik hoop heeeel erg dat ik ze te zien krijg! Het is zeven uur reizen over land, maar vanuit Montezuma gaat ook een speedboat die kant op en die brengt mij morgen in een uurtje naar de andere kant van de baai. Wel spannend en ik hoop dat ik niet misselijk word..

Ik geniet dus nog heel even, tot schrijfs!

¡Pura vida!

Mandy

2015-02-25 11.36.43 1 2015-02-24 10.58.35 1 2015-02-24 10.56.25 1 2015-02-23 11.52.35 1
Meer foto's staan in de map 'Van boerin tot hippie' bovenaan deze pagina. 

Foto’s

9 Reacties

  1. Carin:
    27 februari 2015
    Oh wauw Mandy!
    Dit is toch bijna het paradijs of niet?!
    Wat een geweldige belevenis!We hopen snel weer met je te kunnen appen, want dat was de laatste dagen maar heel beperkt mogelijk....door die rotaapjes hahaha
    Ik hoop dat je nog een paar mooie dagen hebt daar...en dan zijn we ook blij dat je volgende week weer thuis komt...met een volle rugzak met mooie verhalen.
    Kus mama
  2. Rick Bollegraf:
    27 februari 2015
    Oetmornnn,
    pff net weer terug van de Broodbode drukdrukdruk weer.
    Maar naarmate je reis vervolgt hoe jaloerser ik word, sjonge
    nog mooier dan Bounty eiland die foto,ssssssss.
    Maar wel goed afscheid nemen daar, Je weet niet of je er nog terug komt.
    en dan met de speedboat wooooowwww. hahaha
    Montezuma ENPL.
    Heel veel plezier nog daar en Tot schiphol.

    Have fun Ciao Papa.
  3. Jannet:
    27 februari 2015
    Hoi Mandy!
    Wat heerlijk om je zo relaxed en lachend te zien op de foto's! Zó fijn voor jou dat het daar zo heerlijk is en je er met volle teugen van geniet. Fijn ook dat je steeds weer leuke mensen ontmoet waar je gezellige dingen mee doet.
    Geniet ze nog xxx
  4. Ankie:
    27 februari 2015
    Wat een Energie, en ondernemingslust. Prachtig verhaal kun je ooit nog weer wennen in Nederland wij genieten er van.
    Een hele goede reis terug
    Dikke kus oma en opa.
  5. Erna:
    28 februari 2015
    Wat een mooie verhalen schrijf je Mandy! Super om je zo te zien! Geniet er nog lekker even van en koester de mooie herinneringen! Liefs Erna
  6. Nick:
    28 februari 2015
    Super gaaf en mooi nichtje.... :-)
  7. Gill:
    28 februari 2015
    Zoals je weet is Ro ook deels 'opgevoed' door Dora & Diego (verblijvend in de contreien waar jij bent) en ineens lees ik over bultrugwalvissen en luiaards.... waar dan, zegt Ro! Ofwel fotooooos! haha

    Montezuma is dus een bucketlist-bestemming... check!

    En oh ja, 'boer zoekt vrouw' is toch zwaar overrated hahaha

    Geniet van je laatste dagen en nachten in paradise... :)
  8. Manon Loohuis:
    2 maart 2015
    Kan alleen maar zeggen.. WAUW! Geniet nog even lekker!! Groetjes Manon - Activity International
  9. Rick Bollegraf:
    2 maart 2015
    Hoi Mandy,

    Als het goed is ben je, op Airport Houston USA van uit Costa Rica en nu nog even tien uur wachten, enhuu ben je net Tom Hanks in de film hihi.

    goedevlucht.
    tot morgen.
    Ciao papa.