‘Op liefdespad’ aan de Italiaanse kust

Tien dagen geleden ging ik op de bonnefooi naar Italië. Ik begon in het noorden en mijn reis eindigde vandaag in Rome. Vanochtend nog sloeg ik daar aan de bar, als een echte Italiaanse, een espresso macchiato achterover met een cornetto (zoet croissantje) ‘on the side’. Nu zit ik thuis dit verhaaltje te typen en mijn reiswasje hangt alweer aan de lijn ;) Soms kun je in een paar uurtjes zo ongelofelijk veel zien en doen! Over mijn ochtend in Rome vertel ik straks meer. Eerst nog even terug naar de regio Liguria waar ik 4 dagen bleef, omdat het er zo ongelofelijk fijn en mooi is :)

Mijn ouders vertelden me al over deze regio en over Cinque Terre, de vijf rotsdorpjes aan de Middellandse Zee, die zij vorig jaar bezochten. Ze staan op de UNESCO werelderfgoedlijst. In mijn reisbijbel las ik dat je van dorpje naar dorpje kunt wandelen en als ik ergens van houd, dan is dat hiken! En toen kamergenootje Olivia uit Amerika me in Florence enthousiast haar avonturen vertelde over Cinque Terre, was de keuze voor mijn volgende bestemming gemaakt.

    
Corniglia, Cinque Terre, Liguria

Dus na 3 dagen Florence pakte ik de trein naar La Spezia, een havenstad van waaruit je een boemeltreintje kunt pakken naar de dorpjes. Onderweg de scheve toren van Pisa nog gespot en de mooie Toscaanse velden. Een slaapplek vinden in Cinque Terre was nog even lastig. Wat ik op internet vond, was nog best prijzig, hostels zijn er zo goed als niet. Maar toen kwam ik Agriturismo Barrani tegen. Ik kreeg eigenaar Fabio aan de telefoon die geen Engels sprak, maar me nog net kon vertellen dat ik zijn broer Paolo maar moest bellen. Paolo sprak iets meer Engels en legde me uit hoe ik van het treinstationnetje naar het kerkje van Corniglia moest lopen, daar zou hij op me wachten.

   
Agriturismo Barrani, Corniglia, Cinque Terre

Zo gezegd, zo gedaan en middenin het binnenstadje van een van de vijf dorpjes: Corniglia, naast het dorpspleintje bleek mijn appartementje te liggen. Een ontzettend schattig huisje met alles erop en er aan en Paolo liet me zien waar ik de volgende ochtend mocht ontbijten. Een agriturismo is een overnachtingsplek bij een (werkend) boerenbedrijf, daar zijn er in Italië een heleboel van, vooral in Toscane. Het is voor mij altijd al een droom geweest om eens in een agriturismo te verblijven! De mensen van deze in Corniglia maakten alles voor het ontbijt zelf, helemaal biologisch en superlekker bleek de volgende ochtend!

  
Biologisch ontbijt met huisgemaakte jam, versgeplukte kersen en bloemen, zelfgebakken brood en koekjes en ik kreeg een kannetje opgeklopte melk om zelf cappuccino’s te maken ♡

Corniglia bleek, zonder dat ik dat van tevoren wist, het meest authentieke dorpje van de vijf. En ook het minst overspoeld met toeristen, omdat het bovenop een rots lag en wat lastiger te bereiken was vanaf het station. Ik voelde me er gelijk thuis. Er hing zo’n fijne sfeer en ik genoot van elk moment daar. Ik plakte er elke ochtend nog een dagje extra aan vast, bleef uiteindelijk 4 dagen en liet maar los dat ik Rome eigenlijk ook nog wilde bezoeken tijdens dit tripje.

Al snel ‘kende’ ik ‘mijn’ dorpsgenoten en zij mij een beetje. De eigenaar van de gelateria waar ik de eerste dag een citroenslush dronk, bleef me elke keer als ik langsliep (en dat was echt vaak) vriendelijk groeten, van de plaatselijke pizzabakker was ik even zijn grootste klant (goedkope, overheerlijke pizza’s!!), de stationsmedewerker die tegelijkertijd ook de VVV-taken op zich nam, gaf me elke dag weer nieuwe tips voor trips en dan was daar nog de cocktailman van de hipste bar in Corniglia. Best een gekke plek voor een barretje met hoog hipstergehalte ;) Maar mij hoor je niet klagen. Hij maakte de beste cocktails en smoothies, had mooie elpee’s aan de wand hangen en hij draaide ‘mijn’ muziek (The Beatles, The Doors, Bob Marley).

   

Mangiare, mangiare, mangiare!

Eigenlijk hoefde ik het dorp niet uit om me te vermaken dus. Maar ik wilde natuurlijk de andere dorpjes ook bezoeken en ik wilde hiken! Ik zag elke keer vermoeide, maar vastberaden ‘pelgrims’ langs mijn huisje van dorpje naar dorpje lopen en dat wilde ik ook :) En dus ging ik ook op pad. Mijn dorpje, Corniglia, was het 3e dorp van boven naar beneden gezien. Ik besloot eerst de trein te pakken naar het 1e dorpje Monterosso (alles bewandelen is niet in een dag te doen) en begon daar aan de Sentiero Azzurro, het blauwe kustpad.

Het eerste gedeelte van Monterosso naar Vernazza was gelijk het moeilijkste en langste stuk. Na nog maar een kwartiertje(!) klimmen, vroeg ik me al af wat ik mezelf had aangedaan.. Hoge temperaturen maken hiken altijd net ff iets lastiger, maar hoe hoger ik kwam, hoe mooier het uitzicht werd. En dat was het afzien echt wel waard. Bovenop de berg, in een citroenboomgaard, werd bovendien versgeperste limonade verkocht en werd ik vriendjes met de schattige hond die daar rondliep ;)

    
Van Monterosso naar Vernazza over de Sentiero Azzurro

Toen ik na ruim 3 uur wandelen eindelijk in Vernazza aankwam, besloot ik na de lunch daar, het volgende stuk met de ferry af te leggen en mijn ‘thuishaven’ Corniglia even over te slaan. Want het uitzicht op de dorpjes is vanaf zee ook heel indrukwekkend (plus mijn benen wilden even rust :P). In het volgende dorp, Manarola, wilde ik het kustpad weer nemen naar het laatste dorpje: Riomaggiore. Dat moest het mooiste gedeelte zijn en had zelfs een bijnaam: de Via Dell’Amore, het liefdespad. Veel vrouwen worden daar ten huwelijk gevraagd namelijk.

   
Lunch in Vernazza: vis!

Tussen de drommen stelletjes liep ik naar het begin van dit gedeelte van de Sentiero Azzurro. Om er daar achter te komen dat door gevallen rotsblokken de route afgesloten was.. Zo blijkt maar weer: ‘Het pad der liefde kent vele hobbels’. Don’t i know it.. En misschien was dit ‘nature’s way’ om mij te vertellen dat je het liefdespad niet alleen kunt betreden ;) Het laatste gedeelte naar Riomaggiore legde ik noodgedwongen dus maar per boemeltreintje af en toen was de dag ook om. Tijd om terug te gaan naar mijn heerlijke bed in Corniglia.

   
Cinque Terre, Liguria (de leuke kaartjes had de mevrouw van mijn agriturismo gemaakt!)

En toen was het gisteren helaas tijd om Cinque Terre te verlaten. Mijn vlucht vanuit Rome kon ik helaas niet goedkoop wijzigen naar Pisa (want dat was veel dichterbij Cinque Terre) en dus reisde ik gister per Flixbus nog helemaal naar Rome (6,5 uur €9,-!). Het enige plan dat ik zo ongeveer had deze vakantie: Rome bezoeken, viel in duigen omdat ik Cinque Terre niet eerder wilde verlaten. Maar ik was er toch nog een paar uurtjes en dus bezocht ik vanochtend nog snel een uitzichtpunt om toch nog ff wat van de stad te zien en ik ging naar Villa del Priorato di Malta. Van daaruit heb je, als je door het sleutelgat kijkt, een fantastisch mooi uitzicht op de Sint Pietersbasiliek (filmpje hiervan onder Video's!). Met dit doorkijkje naar Vaticaanstad eindige mijn reis door Italië.

    
Rome!

Samen met 2 andere Nederlanders deelde ik vanochtend een taxi naar het vliegveld, omdat de shuttlebus om een of andere vage reden niet reed. En met de taxi door Rome rijden, is naast dat het best eng is haha, nog zo erg niet als je nog even wat van de stad wil zien ;) Ik ben nu 2 keer heel kort in Rome geweest (eerst toen ik een jaar of 6 was en het zo warm was dat ik samen met Kylie alleen maar in een fontein heb gespeeld, trouwens Ky, ik denk dat dat de basis is geweest van onze liefde voor oude, Italiaanse films!!). De volgende keer blijf ik zeker langer!

    

Ik ben verliefd op Italië, als ik dat al niet was..! En vooral in mei als het hele land naar Toscaanse jasmijn ruikt.. Kon ik maar langer blijven.. Maar het pad der liefde brengt mij nu weer terug naar huis :)

Grazie mille e arrivederci Italia!
♡ Mandy